انواع شکل ظاهری سمعک را در این مطلب مورد بررسی قرار می دهیم. اگر قصد تهیه سمعک را دارید بهتر است تا پایان این مطلب با ما همراه باشید. در این مطلب با انواع سمعک از نظر ظاهری آشنا خواهید شد.
در ابتدا بهتر است اشاره کنیم که سمعک چیست؟ سمعک یک وسیله الکترونیکی می باشد که به ممدجویی که دچار افت شنوایی شده است کمک می کند تا شنوایی وی به حد طبیعی نزدیک شود.
سمعک ها از نظر شکل ظاهری و محل قرارگیری به شش دسته کلی تقسیم می شوند که در زیر به آن اشاره کرده ایم:
- سمعک پشت گوشی
- سمعک داخل گوشی
- سمعک جیبی
- سمعک عینکی
- سمعک استخوانی
- سمعک قابل کاشت گوش میانی
سمعک لند خدمات فروش سمعک را نیز برای شما عزیزان دارد و شما می توانید بعد از مشاوره انواع سمعک با افراد متخصص ، سمعک مورد نظر خود را تهیه نمایید.
شکل ظاهری سمعک پشت گوشی (BTE)
این سمعک ها از لحاظ ظاهر مجدد به انواع شکل ظاهری سمعک تقسیم می شوند که شامل سمعک پشت گوشی معمولی، سمعک پشت گوشی با رسیور در گوش و سمعک پشت گوش با قالب باز می باشند.
سمعک پشت گوشی معمولی یک سمعک دو تکه می باشد، میکروفون، رسیور و اجزای الکترونیک در ساختمان موزی شکلی قرار گرفته است، صدا از طریق یک تیوب و قالب سفارشی به گوش می رسد.
سمعک پشت گوشی با رسیور در گوش با دارا بودن حداقل اثر انسداد و سبکی می باشد یک لوله نازک که داخل آن سیمی است به رسیور خارجی منتهی می شود که رسیور می توان قدرت پوشش دهی متنوعی داشته باشد و تا کم شنوایی شدید را پوشش می دهند.
سمعک پشت گوش با قالب باز که دارای حداقل اثر انسداد می باشد و با یک لوله نازک همرا با یک پرب (سر پلاستیکی) فیت می شود که هر کدام از موارد بالا برای نوع خاصی از میزان و شکل کم شنوایی می باشد.
شکل ظاهری سمعک داخل گوشی
سمعک داخل گوش نیز به انواع شکل ظاهری سمعک تقسیم می شود که در ادامه آن ها را نام برده ایم:
- سمعک داخل گوش ITE
- سمعک داخل کانال (ITC)
- سمعک کاملا داخل کانال (CIC) که نمونه کوچکترین سمعک داخل گوشی در بازار می باشد
در زیر نمونه هایی از انواع شکل ظاهری سمعک داخل گوشی را مشاهده می کنید.
توجه داشته باشید که پس از مشاوره با افراد متخصص می توانید بهترین تجویز سمعک را از پزشک خود دریافت کنید.
سمعک جیبی
سمعک جیبی یکی از انواع شکل ظاهری سمعک می باشد که اسامی دیگر آن pocket, body worn می باشد و ابعاد آن 60×40×15 میلیمتر است. محل قرارگیری آن در جیب یا در کیسه ای آویخته به گردن روی کمربند می باشد. از ویژگی های آن می توان بع وجود سیم و رسیور خارجی اشاره کرد.
کاربرد سمعک جیبی
سمعک جیبی با وجود انواع پشت گوشی دیگر کاربردی ندارد. فقط مناسب برای کودکانی هستند که نمی توانند سر خود را نگه دارند یا لاله خیلی ظریف دارند و یا افراد مسن و یا دارای اختلال که با سمعک جیبی راحت تر می باشند.
سمعک عینکی
سمعک عینکی نیز یکی دیکر از انواع شکل ظاهری سمعک می باشد، اسامی دیگر آن Spectacle Eyeglass است. یک یا دو سمعک با عینک ترکیب شده است انواع قدیمی تر این دسته، بزرگ و بدقواره بودند. در طراحی انواع جدیدتر از ظرافت بیشتری بهره بردند. این گونه از سمعک ها مناسب برای کم شنوایی همراه با کمبود بینایی می باشد.
آداپتور سمعک عینکی: گاه درترکیب با سمعک پشت گوشی به شکل یک آداپتور می باشد. در زیر تصویر این نمونه از سمعک را مشاهده خواهید کرد.
سمعک استخوانی
سمک استخوانی نیز یکی دیگر از انواع شکل ظاهری سمعک می باشد، این سمعک به صورت یک تل می باشد و با هد باند روی استخوان ماستویید در پشت لاله گوش قرار می گیرد و در کسانی که از سمعک های معمولی نمی توانند سود ببرند استفاده می شود. معمولا در افراد با کم شنوایی انتقالی و بد شکلی لاله گوش و افرادی که مجرای گوششان بسته می باشد مورد استفاده قرار می گیرد.
شکل ظاهری سمعک قابل کاشت گوش میانی (MEI)
این نوع از انواع شکل ظاهری سمعک مثل سمعک های معمولی، صدا را با یک میکروفون ردیابی کرده و محرک ها را پردازش می کنند. با این وجود، برخلاف رسیوریک سمعک معمولی که صدای تقویت شده را از طریق مجرای صوتی خارجی می رساند، یک MEI صدا را مستقیماً به قسمت کاشته شدهای می رساند که بعضی از ساختارهای گوش میانی را تحریک می کند.
بنابراین، هیچ تبدیل الکتریکی به صوتی که بوسیلهی رسیور سمعک معمولی تولید می شود وجود ندارد، بلکه تبدیل از انرژی ارتعاشی الکتریکی به انرژی ارتعاشی مکانیکی وجود دارد.
در بیشتر MEIها، استخوانچه ها ساختاری هستند که تحریک ارتعاشی را دریافت میکنند، به این MEIها بعضی اوقات به عنوان محرک های استخواچهای اشاره می شود. تحریک همچنین می تواند برای ساختاری متفاوت، مثل خود پرده ی صماخ یا حتی دریچه ی گرد حلزون باشد.